Urodził się 19.03.1955 roku w Idar–Oberstein, ówczesne RFN. Jeden z nielicznych gwiazdorów lat 80., którzy zachowali artystyczną i rynkową pozycję do dziś. Wychował się w New Jersey, ukończył cieszący się sporą estymą wydział teatralny Montclair State College. By zarobić na życie, pracował jako barman, wreszcie udało mu się zadebiutować w przedstawieniach off-Broadwayowskich i telewizyjnych filmach reklamowych; grał w zespołach uprawiających muzykę rhytm-and-blues. Przełomem w jego karierze była rola w sztuce Sama Sheparda „Fool for Love” oraz pełen ironicznego humoru telewizyjny serial detektywistyczny „Na wariackich papierach", który przyniósł mu nagrodę Emmy i Złoty Glob. W roku 1986 Willis opublikował pierwszą płytę zatytułowaną „Bruce Willis: The Return of Bruno”, która stała się dość niespodziewanym sukcesem i przyniosła mu platynową płytę. Utrzymywała się na listach przebojów aż 29 tygodni. Jego drugi album, „If It Don't Kill You, It Just Makes You Stronger”, ukazał się w roku 1989. Debiutem kinowym Willisa (przedtem grywał epizody) była komedia „Randka z nieznajomą”, w której partnerował Kim Basinger. Olbrzymim przebojem była zrealizowana w 1988 „Szklana pułapka”, klasyk kina akcji, który doczekał się trzech kontynuacji (1990, 1995, 2007). Aktor wniósł ważny wkład w ich realizację – sam wymyślił wiele kąśliwych, ironicznych powiedzonek swego bohatera. Potem przyszedł kameralny dramat Normana Jewisona „In Country” (wideo: „Byli tam”), gdzie Willis dowiódł swej wszechstronności. Jego głosem mówił także mały Mikey z dwóch pierwszych części serii „I kto to mówi”. Pierwszą żoną (1987–2000) aktora była Demi Moore, z którą ma trzy córki. Drugą (od 21 marca 2009 roku) jest modelka (a czasem także aktorka) Emma Heming. Jako jeden z nielicznych hollywoodzkich aktorów otwarcie i zdecydowanie wspierał wojnę w Iraku, choć z czasem zaczął podkreślać, że chodzi mu o wsparcie „walczących kobiet i mężczyzn”. Jest także znany ze wspierania ruchów ekologicznych, szczególnie Greenpeace. Odznacza się – ponoć od dzieciństwa – specyficznym poczuciem humoru, co przejawia się także w wielu żartach płatanych kolegom na planie filmów.