x
„Że co? Że jak?!” - pora na najbardziej pechową komedię roku! Jedno źle przetłumaczone zdanie i spokojny włoski urlop Cole’a i Doma zmienia się w pasmo katastrof. Na początku wszystko wygląda idealnie, ale potem sprawy wymykają się spod kontroli – awaria samochodu, brak znajomości języka, nieopatrzne słowa, gesty i decyzje, a wreszcie coraz większy chaos i strach, który bierze górę nad rozsądkiem. Czy amerykańskim turystom uda się (dosłownie!) przeżyć tę podróż i wrócić do domu w jednym kawałku?
Tytuł oryginalny: I Don't Understand You
Produkcja: Pinky Promise, USA, Włochy, 2024
Premiera światowa: 08.03.2024
Premiera polska: 13.06.2025
Czas: 96 minut
Dozwolony od lat: 16
Dystrybucja w Polsce: Forum Film Poland
Nick Kroll _ Dom
Andrew Rannells _ Cole
Eleonora Romandini _ Francesca
Morgan Spector _ Massimo
Nunzia Sciano _ Zia Luciana
Paolo Romano _ Daniele
Amanda Seyfried _ Candace
Giuseppe Attanasio _ Rimaldo
Cecilia Dazzi _ Ilaria
Fabio Salerno _ detektyw
Arcangelo Iannace _ farmer
Leonardo Verni _ Jacopo
Gallo Vincenzo _ Gianni
Nicola Acunzo _ karabinier
Dell'Ormo Saporetti Giulio _ Beatrice
Jessamine Burgum _ matka Beatrice
Valerio Da Silva _ kelner
Reżyseria: David Craig, Brian Crano
Scenariusz: David Craig, Brian Crano
Muzyka: Saunder Jurriaans, Danny Bensi
Zdjęcia: Lowell A. Meyer
Montaż: Nancy Richardson
Scenografia: Ilaria Sadun
Dekoracje: Alice Abballe, Flaminia Ciabatti
Efekty wizualne: Victor Perez
Efekty specjalne: Maurizio Corridori
Dźwięk: Matt Yocum
Kostiumy: Jen Kennedy
Casting: Barbara Giordani, Francesco Vedovati
Producenci: Jessamine Burgum, Kara Durrett, Joel Edgerton, Nash Edgerton, Jonathan Glickman, Gabriela Leibowitz
Producenci wykonawczy: Lara Costa Calzado, David Craig,
Brian Crano, Will Greenfield,
Toby Nalbandian, Giovanni Pompili, Gregory Schmidt, Ben Shafer
Producent liniowy: Massimiliano Navarra
Urodzony 5 czerwca 1978 w Rye; amerykański aktor i osobowość telewizyjna. Dorastał w konserwatywnej rodzinie żydowskiej. Jego ojciec Jules jest miliarderem i biznesmenem, który założył firmę konsultingową Kroll Inc., zajmującą się dochodzeniami korporacyjnymi i ryzykiem. W 2001 roku Nick ukończył studia na Uniwersytecie Georgetown. Współpracował następnie przy tworzeniu programu „Chappelle’s Show”. Pierwszy znaczący sukces w jego karierze nastąpił, gdy zagrał w sitcomie sieci ABC „Cavemen” (2007), opartym na postaciach z reklamy telewizyjnej ubezpieczenia Geico. Od 2013 do 2015 roku prowadził emitowany na Comedy Central program „Kroll Show”. Był współgospodarzem programu stand-upowego „Welcome to Our Week” z Jessi Klein. Występy Krolla na żywo to mieszanka stand-upu, skeczu i parodii. Jest znany także z serialu komediowego FX „The League” (2009–2015). Gra i współtworzy animowany serial Netflixa „Big Mouth” (od 2017 do dziś) i „Human Resources” (2022–2023) oraz serial komediowy Hulu „History of the World, Part II” („Historia Świata: część II”, 2023). Występował również lub użyczał głosu w takich filmach jak „Kocham cię, człowieku” (2009), „Zabierz go do Greka” (2010), „W krzywym zwierciadle: Wakacje” (2015), „Sausage Party” (2016), „Sekretne życie zwierzaków domowych 2” (2019), „Jak to się kończy” (2021). Odbył tournée po Stanach Zjednoczonych u boku Johna Mulaneya w przedstawieniu zatytułowanym „Oh, Hello”. Przedstawienie miało premierę na Broadwayu 23 września 2016 roku i było grane przez sześć miesięcy, zyskując pozytywne recenzje. Występ na Broadwayu został sfilmowany i zaprezentowany na Netflixie w 2017 roku.
Urodzony 23 sierpnia 1978 w Omaha; amerykański aktor filmowy, telewizyjny, teatralny i głosowy, wokalista, znany przede wszystkim z udziału w takich produkcjach jak „Rodzinka jak inne” (2012–2013), „Wieczór panieński” (2012), „Dziewczyny” (2012–2017), „Jak poznałem waszą matkę” (2013) i „Glee” (2015). Jako dziecko chodził na zajęcia do Emmy Gifford Children's Theatre i występował w Omaha Community Playhouse, Firehouse Dinner Theatre i Dundee Dinner Theatre. W wieku jedenastu lat zagrał w swojej pierwszej sztuce. Był współzałożycielem teatru społecznego. Studiował przez dwa lata aktorstwo i teatroznawstwo w Marymount Manhattan College. W 1997 roku, jako dziewiętnastolatek, przeniósł się do Nowego Jorku. Pracował w reklamach i jako aktor głosowy w serialach. Przez trzy lata (2001–2004) współpracował z 4Kids Entertainment, firmą zajmującą się produkcją animacji, gdzie dubbingował postacie z różnych gier. We wrześniu 2002 zdobył nagrodę im. B. Idena Payne’a dla najlepszego aktora za rolę tytułową w musicalu rockowym „Cal do szczęścia” („Hedwig and the Angry Inch”) w Zachary Scott Theater Center w Austin w Teksasie. Grał na Broadwayu w musicalach „Miss Saigon” i „Na wskroś nowoczesna Millie”. W 2005 powierzono mu rolę Linka Larkina w musicalu „Lakier do włosów”. Za rolę Kevina Price’a, misjonarza Kościoła Jezusa Chrystusa Świętych w Dniach Ostatnich, w sztuce „Księga Mormona” (The Book of Mormon, 2011), uhonorowano go nagrodą Grammy (2012), zdobył też nominację do Tony Award (2011) i Drama Desk (2011). W 2018 roku kreacja w sztuce Marta Crowleya „Chórzyści” („The Boys in the Band”) przyniosła mu Tony Award. Zaskarbił sobie sympatię telewidzów w roli Elijah Krantza, byłego chłopaka jednej z bohaterek (który okazuje się gejem), we wspomnianym wyżej serialu HBO „Dziewczyny” („Girls”, 2012–2017). Szerszej publiczności dał się poznać dzięki roli Bryana Collinsa, homoseksualisty z Los Angeles, który pragnie zostać ojcem, w sitcomie NBC „Rodzinka jak inne” („The New Normal”, 2012–2013).
Amerykański aktor, urodzony 14 października 1980 w Santa Rosa, w Kalifornii. Wystąpił w serialach „Allegiance” (2015), „The Mist” (2017), „Homeland” (2018) i „Pearson” (2019), a także w filmach „The Drop” (2014), „Christine” (2016), „A Vigilante” (2018) i „Boston Strangler” (2023). Zagrał w projekcie HBO „The Plot Against America”, pojawił się też w „The Gilded Age” tej samej sieci. Dorastał w Guerneville, w rodzinie prawnika i nauczycielki. Jego babcia była aktorką w New York Yiddish Theatre District. Po raz pierwszy wystąpił w teatrze w wieku ośmiu lat; później brał udział w produkcjach szkolnych i studenckich. Po ukończeniu Reed College w Portland w stanie Oregon zapisał się do szkoły aktorskiej American Conservatory Theater w San Francisco. W 2006 roku przeprowadził się do Nowego Jorku. W 2010 roku zadebiutował na Broadwayu jako Rodolpho w sztuce Arthura Millera „Widok z mostu”. W 2012 roku zagrał rolę Borisa w „The Russian Transport” Eriki Sheffer. W 2014 roku, wspólnie z Rebeccą Hall, wystąpił we wznowionej na Broadwayu sztuce „Machinal” Sophie Treadwell. Później wzięli ślub; ponownie pojawili się razem na scenie w Nowym Jorku w czerwcu 2017 roku w sztuce „Animal” Clare Lizzimore. Wystąpili obok siebie na ekranie w dramacie „Christine” z 2016 roku oraz filmie „Permission” z 2017 roku.
Urodzona 3 grudnia 1985 w Allentown; amerykańska aktorka i producentka. Kiedy miała 15 lat została zaangażowana do roli Lucindy Marie „Lucy” Montgomery w operze mydlanej „As the World Turns”. Jesienią 2003 roku wstąpiła na Uniwersytet Fordham, ale nie podjęła studiów, gdyż zaoferowano jej rolę w filmie „Wredne dziewczyny” (2004). Po sukcesie filmu starała się o główną rolę w serialu „Weronika Mars”, lecz ostatecznie zaproponowano jej rolę Lily, zmarłej przyjaciółki tytułowej bohaterki. W 2008 roku wystąpiła w głównej roli w ekranizacji musicalu „Mamma Mia!”, z piosenkami zespołu ABBA. Wcieliła się w rolę Sophie, młodej dziewczyny, próbującej dociec, który z dawnych kochanków jej matki (Meryl Streep) jest jej ojcem. W następnym roku pojawiła się u boku Julianne Moore w filmie „Chloe”. W 2010 roku zagrała w filmie na podstawie powieści Nicholasa Sparksa „Wciąż ją kocham”, w którym wcieliła się w postać Savannah. Kilka miesięcy później do kin trafił film „Listy do Julii”, w którym odtwarzała główną rolę. W filmowej adaptacji musicalu „Les Misérables” wystąpiła jako Cosette. Szeroko doceniony musical otrzymał liczne nagrody, w tym osiem nominacji do Oscara. W 2013 przypadła jej tytułowa rola Lindy Lovelace w dramacie biograficznym „Królowa XXX”. Powtórzyła rolę Sophie w kontynuacji musicalu „Mamma Mia!”: „Mamma Mia: Here We Go Again!” (2018). W 2020 objęła rolę Marion Davies w dramacie biograficznym „Mank” w reżyserii Davida Finchera. W 2022 roku zagrała Elizabeth Holmes, założycielkę start-upu Theranos, w miniserialu „Zepsuta krew”. Otrzymała za ten występ nagrodę Emmy oraz Złoty Glob. Na początku 2016 roku związała się z aktorem Thomasem Sadoskim, z którym pracowała na planie filmu „Ostatnie słowo”. 12 marca 2017 wzięli ślub. Mają dwoje dzieci.
Właśc. David Joseph Craig. Aktor, reżyser i scenarzysta. Karierę rozpoczął jako pisarz i wykonawca w Upright Citizens Brigade Theater w Nowym Jorku. Wystąpił m.in. w filmach „Dar” (2015), „Boy Erased” (DVD: „Wymazać siebie”, 2018, także producent) z Nicole Kidman i Russellem Crowe, „Test na miłość” („Permission”), „All These Small Moments” (reżyser/scenarzysta). Był producentem stowarzyszonym w debiucie Joela Edgertona z 2015 roku „Dar” („The Gift), z udziałem Jasona Batemana, Rebeki Hall i Edgertona. Zagrał głównego bohatera krótkometrażowego filmu Briana Crano „Dog Food”, z Amandą Seyfried i Corym Michaelem Smithem. Był też twórcą/scenarzystą/reżyserem przełomowych cyfrowych seriali „What to Expect”, „Bachelorette with a Knife” i „Simply Plimpton”, gdzie wcielił się w fikcyjną, komediową wersję modelki Calvina Kleina z lat 80., Marthę Plimpton.
Urodził się 5 lipca 1983 roku w East Lansing, Michigan, USA. Karierę rozpoczynał w teatrze. Zdobył uznanie filmem „Permission”. Jest reżyserem i scenarzystą, znanym z „Ciężko doświadczeni” (2011), „Dog Food” (kr.m., 2014) i Rubberheart (kr.m., 2007).