Kate Beckinsale (lady Susan Vernon)
Urodziła się 26.07.1963 roku w Londynie. Jest córką komika Richarda Beckinsale'a i Judy Loe, prezenterki BBC i aktorki. W 1979 roku jej ojciec zmarł na zawał. Kate ciężko to przeżyła. Uczyła się w Godolphin and Latymer School. Jako nastolatka dwukrotnie wygrała konkurs literacki organizowany przez sieć księgarni W.H. Smith (pierwszy za trzy opowiadania, drugi za wiersz). Potem studiowała literaturę francuską i rosyjską na Oksfordzie. Podczas studiów zwróciła się ku aktorstwu, wystąpiła między innymi z sukcesem w „Wiele hałasu o nic” Kennetha Branagha. Przyciągnęła uwagę publiczności i krytyki występem w thrillerze „W matni” (1999). Popularność przyniosła jej rola podporucznik Evelyn Johnson w amerykańskiej superprodukcji „Pearl Harbor” (2001). Po tej roli przyszły kolejne kasowe sukcesy („Van Helsing”, wampiryczny cykl „Underworld”). W 2004 roku zagrała postać słynnej gwiazdy Avy Gardner w „Aviatorze” Martina Scorsese. Na potrzeby tej roli przytyła jedenaście kilogramów. Jej partnerem był walijski aktor Martin Sheen, potem wyszła za mąż za reżysera Lena Wisemana. Odnosi sukcesy teatralne (m.in. „Czajka” Antoniego Czechowa, 1995).

Chloë Sevigny (Alicia Johnson)
Amerykańska aktorka, która zdobyła mocną pozycję w latach 90., zwłaszcza dzięki znaczącym rolom w częstokroć odważnych obyczajowo filmach niezależnych. Urodziła się 18.11.1976 w Springfield, Massachussets. Próbowała gry aktorskiej podczas obozów letnich, była „trudną” nastolatką, otwarcie przyznawała się do używania narkotyków, w tym halucynogenów. Rozpoczęła karierę jako modelka w 1992 roku. Na ekranie debiutowała w wielce kontrowersyjnym filmie „Dzieciaki” („Kids”, 1995) wg scenariusza Harmony’ego Korine'a, z którym była związana. Wkrótce udowodniła swą aktorską wszechstronność, grając między innymi u Jarmuscha i Allena. Zdobyła Złoty Glob (2010) za występ w serialu „Trzy na jednego” („Big Love”) oraz nominację do Oscara za rolę drugoplanową w „Nie czas na łzy” („Boys Don't Cry”) w 2000 roku. Projektuje ubrania, pisuje na temat mody do „Elle”.

Stephen Fry (pan Johnson)
Angielski aktor, pisarz, scenarzysta i reżyser. Urodził się 24 sierpnia 1957 roku w Londynie. Jako nastolatek trafił na trzy miesiące do zakładu karnego za posługiwanie się skradzioną kartą kredytową. Udało mu się jednak wrócić na dobrą drogę i ostatecznie skończył anglistykę na University of Cambridge. Tam też poznał swojego wieloletniego współpracownika i przyjaciela Hugha Lauriego. Wchodzili oni w skład Cambridge Footlights – cenionego teatru studenckiego. Popularność przyniosły Fry’owi występy w satyrycznym serialu „Czarna żmija” z Rowanem Atkinsonem, a potem program telewizyjny „A Bit of Fry and Laurie”, którego powstały cztery serie. Znany był także satyryczny serial z udziałem ich obu „Jeeves and Wooster”. W latach 90. zagrał wiele ról charakterystycznych w kinie; wystąpił w tytułowej roli Oscara Wilde’a w filmie biograficznym „Wilde”. W 2003 premierę miał jego całkowicie autorski film, włączając w to reżyserię, „Bright Young Things”. Publicznie ujawnił swą orientację homoseksualną oraz fakt, że cierpi na chorobę dwubiegunową. Działa na rzecz Partii Pracy, wspiera wiele organizacji pozarządowych i charytatywnych.

Xavier Samuel (Reginald DeCourcy)
Australijski aktor. Urodził się 10.12.1983 w Hamilton, stan Victoria, jako syn Maree i Clifforda Samuelów. Dorastał w Adelaide w południowej Australii. W 2001 roku ukończył Rostrevor College i związał się z teatrem. Grał m.in. w teatralnej wersji „Snu nocy letniej”, ale z powodzeniem występował także w epizodach serialowych. Podjął studia aktorskie w University Drama Centre, pod kierunkiem renomowanej Julie Holedge, co zaowocowało rolą Hamleta w przedstawieniu dyplomowym. Sławę przyniosła mu kreacja Rileya Biersa w kinowym hicie „Saga Zmierzch: Zaćmienie”, na podstawie bestsellera Stephenie Meyer.

Whit Stillman (reżyseria i scenariusz)
Amerykański reżyser, scenarzysta i producent. Urodził się 25.01.1952 roku w Waszyngtonie. Ukończył historię na Harvardzie. Podczas studiów redagował „Harvard Crimson”, pisał także bez większego powodzenia komedie muzyczne dla Hasty Pudding Theatricals. Po studiach pracował w książkowym przemyśle wydawniczym i jako dziennikarz. Był też menadżerem w agencji zajmującej się sprzedażą grafik, która reprezentowała między innymi Jeana-Jacquesa Sempé i Pierre'a Le-Tan. Od 1980 roku sprzedawał do krajów anglosaskich prawa do eksplotacji hiszpańskich filmów, m.in. Fernando Trueby i Fernando Colomo. Sukces odniósł debiutanckim filmem „Metropolitan” (nominacja do Oscara za najlepszy scenariusz); nakręcił trzy kolejne filmy dla wytwórni Roba Reinera – Castle Rock Entertainment: „Barcelona” (1994, Independent Spirit Award za najlepsze zdjęcia), „The Last Days of Disco” (Canal+: „Rytmy nocy”, 1998), z Kate Beckinsale i Chloë Sevigny, oraz „Damsels on Distress” (2011) z Gretą Gerwig.